Ben İçeri Düştüğümden Beri Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya Ona sorarsanız: 'Lafı bile edilemez, mikroskopik bi zaman...' Bana sorarsanız: 'On senesi ömrümün...' Bir kurşun kallemim vardi, ben içeri düştügüm sene Bir haftada yaza yaza tükeniverdi Ona sorarsaniz: 'Bütün bi hayat...' Bana sorarsanız: 'Adam sende bi hafta...' Katillikten yatan Osman; ben içeri düştügümden beri Yedibuçugu doldurup çikti. Dolaşti dişarda bi vakit, Sonra kaçakçiliktan tekrar düştü içeri, alti ayi doldurup çikti tekrar. Dün mektubu geldi; evlenmiş, bi çocugu olacakmiş baharda... Şimdi on yaşina basti, ben içeri düştügüm sene ana rahmine düşen çocuklar. Ve o yilin titrek, uzun bacakli taylari, Rahat, geniş sagrili birer kisrak oldu çoktan. Fakat zeytin fidanlari hala fidan, hala çocuktur. Yeni meydanlar açilmiş uzaktaki şehrimde, ben içeri düştügümden beri... Ve bizim hane halki, bilmedigim bir sokakta, görmedigim bi evde oturuyor Pamuk gibiydi bembeyazdi ekmek, ben içeri düştügüm sene Sonra vesikaya bindi Bizim burda, içerde Birbirini vurdu millet, yumruk kadar simsiyah bi tayin için Şimdi serbestledi yine, fakat esmer ve tatsiz Ben içeri düştügüm sene, ikincisi başlamamişti henüz Daşov kampinda firinlar yakilmamiş, atom bombasi atilmamişti Hiroşimaya Bogazlanan bir çocugun kani gibi akti zaman Sonra kapandi resmen o fasil, şimdi üçünden bahsediyor amerikan dolari Fakat gün işigi her şeye ragmen, ben içeri düştügümden beri Ve karanligin kenarindan, onlar agir ellerini kaldirimlara basip dogruldular yari yariya Ben içeri düştügümden beri güneşin etrafinda on kere döndü dünya Ve ayni ihtirasla tekrar ediyorum yine 'Onlar ki; toprakta karınca, su da balık, havada kuş kadar çokturlar. Korkak, cesur, cahil ve çocukturlar, Ve kahreden yaratan ki onlardır, Şarkılarda yalnız onların maceraları vardır' Ve gayrısı Mesela, benim on sene yatmam Laf'ı güzaf... Nazım Hikmet Nâzım Hikmet / Ben İçeri Düştüğümden Beri Solist: Genco Erkal Piyano: Fazıl Say